ΓΑΛΙΚΙΑΝΑ

Τα γαλικιανά είναι η επίσημη γλώσσα (μαζί με τα ισπανικά) της Γαλικίας, τα μιλούν πάνω από 3.000.000 άνθρωποι και μελετάται σε πολυάριθμα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα πανεπιστήμια.

Τα γαλικιανο-πορτογαλικά έχουν τις ρίζες τους στα λατινικά και κατά τη διάρκεια του 12ου και 13ου αιώνα ήταν μια από τις πιο σημαντικές γλώσσες μετάδοσης της λογοτεχνίας στην Ευρώπη. Τόσο που ακόμα και οι βασιλιάδες της Καστίγιας έγραφαν σε αυτήν τη γλώσσα τις ποιητικές τους συνθέσεις. Η συγγενική της σχέση με τα Πορτογαλικά είναι η αιτία που κάνει κάποιους γλωσσολόγους να τη θεωρούν διάλεκτο αυτής.

Σεμινάριο γαλικιανής γλώσσας και λογοτεχνίας:
Κάθε Παρασκευή 18.00-20.00 από 28 Νοεμβρίου 2008 έως 29 Μαΐου 2009

Η Rosalia de Castro (1837-1885) ένα από τα κλασικά ονόματα της γαλικιανής λογοτεχνίας. Ποιήμα από το βιβλίο της, Follas Novas.

Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pe dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas;
si choran, es ti que choras;
i es o marmurio do río,
i es a noite, i es a aurora.
En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me deixarás ti nunca,
sombra que sempre me asombras.

(Στην ταινία του Alejandro Amenabar, Mar Adentro μπορείτε να ακούσετε την μελωποιημένη έκδοση αυτού του ποιήματος)